1882: Budowa szkoły w Romanowie
Dzieci z miejscowości Romanowo (Raumnitz), Piotrowice (Petersdorf i Hernsdorf) do 80-tych lat XIX wieku miały daleką i uciążliwą drogę do szkoły, ponieważ znajdowała się ona w Ołdrzychowicach ( Ullersdorf). Do szkoły uczęszczały o każdej porze i w każda pogodę, sytuacja ta stwarzała zagrożenie dla zdrowia dzieci, szczególnie dla tych najmłodszych. Tę złą sytuację chciał zmienić sędzia Buhl z Piotrowic, poprzez zbudowanie z własnych funduszy nowej szkoły. Kupił on od Antoniego Steina, włascicela dóbr, kawałek pola blisko drogi, we wsi Romanowo, obok strumienia i na początku 1882 roku rozpoczał budowę masywnego budynku szkolnego w "szwajcarskim stylu", jak w tamtym czasie nazywano tego typu budowle. Już jesienią obiekt był gotowy. W budynku tym, znajdowała się niespotykana jak na owe czasy, jasna, przestronna sala lekcyjna dla około 100 uczniów, z najnowszymi ławkami, dopasowanymi rozmiarami, dla dzieci w każdym wieku, poza tym w budynku znajdowały się 3 pokoje z kuchnią, piwnicą i strychem dla nauczycieli.Zwieńczeniem budowli, była smukła wieżyczka dzwonnicy. Nad wejściem do szkoły widniał duży napis "Naszym Dzieciom". W tym samym czasie szczodry sponsor organizował wszystkim klasom najlepsze materiały dydaktyczne. Budynek nowej szkoły został odebrany przez królewskiego budowniczego z Kłodzka. Twórcy systemu szkolnego z Ołdrzychowic, przekazano prośbę, ażeby w szkole tej nauczyciel opłacany był po wsze czasy. Na stanowisko nauczyciela, hrabia Anton von Magnis powołał Jozefa Veitha jako czwartego pracownika z Ołdrzychowic, rozpoczął on pracę 1-go kwietnia 1883r. po zatwierdzeniu jego kandydatury przez królewski urząd we Wrocławiu. Po odprawieniu w kościele mszy w dniu 7-go kwietnia 1883r. kapelan Miesel z Nowego Waliszowa wyświęcił budynek szkolny. Podczas inauguracji roku szkolnego , królewski inspektorszkolny Dr stange z Kłodzka pośród patronów, zarządu miasta i szkoły, nauczycieli i licznych mieszkańców, w świątecznej atmosferze, przekazał 87 uczniom szkołę oraz wprowadził nowego nauczyciela w jego pracę.
Po dobrych ponad 100latach zmienił się wygląd budynku szkoły. Dekoracje zdobiące budynek, po przebudowie na cel mieszkalne tak istotnie zostały zmienione, że nie można go prawie rozpoznać. Dach przebudowano w związku z czym zniknęła wieżyczka z dzwonem. Sam dzwon wisi dzisiaj na ścianie zewnętrznej kościoła w Ołdrzychowicach, obok wejścia do zachrystii, gdzie za przeszkloną emporą znajdowało się na prawo od ołtarza przejscie rodziny hrabiowskiej.
Z "Haamte Groofschoft Glootz", Verlag Scholz, Bielefeld
W naszych rękach artykuł oraz zdjęcia z przeszłości znalazły się dzięki uprzejmości, potomka sędziego Buhla z Piotrowic.
Dzieci z miejscowości Romanowo (Raumnitz), Piotrowice (Petersdorf i Hernsdorf) do 80-tych lat XIX wieku miały daleką i uciążliwą drogę do szkoły, ponieważ znajdowała się ona w Ołdrzychowicach ( Ullersdorf). Do szkoły uczęszczały o każdej porze i w każda pogodę, sytuacja ta stwarzała zagrożenie dla zdrowia dzieci, szczególnie dla tych najmłodszych. Tę złą sytuację chciał zmienić sędzia Buhl z Piotrowic, poprzez zbudowanie z własnych funduszy nowej szkoły. Kupił on od Antoniego Steina, włascicela dóbr, kawałek pola blisko drogi, we wsi Romanowo, obok strumienia i na początku 1882 roku rozpoczał budowę masywnego budynku szkolnego w "szwajcarskim stylu", jak w tamtym czasie nazywano tego typu budowle. Już jesienią obiekt był gotowy. W budynku tym, znajdowała się niespotykana jak na owe czasy, jasna, przestronna sala lekcyjna dla około 100 uczniów, z najnowszymi ławkami, dopasowanymi rozmiarami, dla dzieci w każdym wieku, poza tym w budynku znajdowały się 3 pokoje z kuchnią, piwnicą i strychem dla nauczycieli.Zwieńczeniem budowli, była smukła wieżyczka dzwonnicy. Nad wejściem do szkoły widniał duży napis "Naszym Dzieciom". W tym samym czasie szczodry sponsor organizował wszystkim klasom najlepsze materiały dydaktyczne. Budynek nowej szkoły został odebrany przez królewskiego budowniczego z Kłodzka. Twórcy systemu szkolnego z Ołdrzychowic, przekazano prośbę, ażeby w szkole tej nauczyciel opłacany był po wsze czasy. Na stanowisko nauczyciela, hrabia Anton von Magnis powołał Jozefa Veitha jako czwartego pracownika z Ołdrzychowic, rozpoczął on pracę 1-go kwietnia 1883r. po zatwierdzeniu jego kandydatury przez królewski urząd we Wrocławiu. Po odprawieniu w kościele mszy w dniu 7-go kwietnia 1883r. kapelan Miesel z Nowego Waliszowa wyświęcił budynek szkolny. Podczas inauguracji roku szkolnego , królewski inspektorszkolny Dr stange z Kłodzka pośród patronów, zarządu miasta i szkoły, nauczycieli i licznych mieszkańców, w świątecznej atmosferze, przekazał 87 uczniom szkołę oraz wprowadził nowego nauczyciela w jego pracę.
Po dobrych ponad 100latach zmienił się wygląd budynku szkoły. Dekoracje zdobiące budynek, po przebudowie na cel mieszkalne tak istotnie zostały zmienione, że nie można go prawie rozpoznać. Dach przebudowano w związku z czym zniknęła wieżyczka z dzwonem. Sam dzwon wisi dzisiaj na ścianie zewnętrznej kościoła w Ołdrzychowicach, obok wejścia do zachrystii, gdzie za przeszkloną emporą znajdowało się na prawo od ołtarza przejscie rodziny hrabiowskiej.
Z "Haamte Groofschoft Glootz", Verlag Scholz, Bielefeld
W naszych rękach artykuł oraz zdjęcia z przeszłości znalazły się dzięki uprzejmości, potomka sędziego Buhla z Piotrowic.
